19.11.2010

မလြယ္တဲ့ လမ္းတစ္ခု ကို ေရြးခ်ယ္ ၿပီး ေလွ်ာက္ခဲ့တာ အခုဆို တစ္ႏွစ္ေတာင္ ၿပည့္ၿပီး သြားခဲ့ၿပီေလ။ သူနဲ ့က ေၿခာက္လပိုင္း ၂၁ ရက္ေန ့ကတည္းက အခုခ်ိန္ ထိ အၿပင္မွာ မေတြ ့ၿဖစ္ခဲ့ဘူး။ အဲလိုပဲသူ ့ေမြးေ န့တုန္းကေတာ့ သတိတရ နဲ ့ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္း ေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲသည္ကတည္းက အခုခ်ိန္ ထိ သူ ့အသံ မႀကားရတာ ႀကာခဲ့ၿပီ။ သူ ေနေဟာ ေကာင္းရဲ လာ မသိပါဘူး။ အလုပ္ေဟာ အဆင္ေၿပ ရဲ လာ မသိဘူး။ သူ အ ခုဘယ္ ေရာက္ေန ၿပီး ဘာေတြ လုပ္ေနလဲ ဆိုတာလည္း မသိေတာ့ဘူး။ ဒီမနက္ သူ ့အေႀကာင္းေလး လူတစ္ေယာက္ကို ေၿပာၿပ လိုက္လို ့လာ မသိဘူး ။ သူ့ကို အရမ္း သတိသြားရမိတယ္။ သူ ေနႏိုင္သူေလး..........။ ကိုယ့္ကို အႀကာႀကီးပဲ ပစ္ထားတယ္။ သူ မရွိရင္ မၿဖစ္ဘူး ဆိုတာ သူ မသိေလ သလာ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနသလာ။ သူ နဲ ့ေတြ ့ႏိုင္ဖို ကိုယ့္မွာ က်ိဳငး္တံု ေတာင္ မၿပန္ ရဲ ခဲ့ဘူးေလ။ သူက ဒါေတြ ကိုမသိပါဘူး။ သူ ့အတြက္ ကိုယ္ ဘယ္ေလာက္ထိ စြန္ ့လႊတ္ ထားလဲ ဆိုတာ သူမသိဘူး။ သူ ့ကိုဘယ္ေလာက္ထိ ခ်စ္လည္း ဆိုတာလည္း သူမသိဘူး။ အမွန္ေတာ့ ကိုယ့္မွာ သူ ့အတြက္ ထပ္စြန္ ့ဖို ့ဆိုရင္ ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္ေနတဲ့ ကိုယ့္ရဲ ့အနာဂတ္ တစ္ခုပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ ဒါေတြ ကို သူမသိခဲ့ေလသလာ။ သူ ဘယ္ေလာက္ထိ ကိုယ္နဲ ့ေ၀းရာကို ေရွာင္ပုန္း ႏိုင္မလဲ။ သူ ဘယ္ေလာက္ထိ ဆိုးႏိုင္မလာ မသိေတာ့ပါ။ ဘာမွကို မသိေတာ့ပါ။ သူက ေနႏိုင္သူေလးဆ ိုတာ ကလြဲ ရင္ တကယ္ ဘာမွ သူနဲ ့ပတ္သက ္ၿပီး မသိေတာ့ပါ။ ထားလုိက္ပါ။ အားလံုး က ၿပီးသြားမွာပါလို ့ ၿဖည့္ေတြ း ၿပီး ေနလုိက္ခ်င္ေပမယ့္ မေနႏိုင္ခဲ့ဘူးေလ..........သူက ကၽြန္မ ရ ဲ ့ဘ၀ ကို ကိုင္လွဳပ္ ခဲ့တဲ့ သူပါ။
သူ ့ေႀကာင့္သာ သူ ့ေႀကာင့္သာ........အရာအားလံုးဟာ အဓိပယ္ ပိုရွိသြားခဲ့တာေလ။ သူ ့ေႀကာင့္သာ ဘ၀ ရဲ ့အႏွစ္သာရကိုပုိသိ ၿမင္ခဲ့တာေလ။ သူ့ ကိုလြယ္လြယ္ နဲ ့ေမ့ပစ္ ဖို ့ဆို တာ ကၽြန္မ အတြက္ မၿဖစ္ႏိုင္ဘူးေလ။
ကိုေနာင္းေနာင္ ေရ မသိခဲ့ေလသလာ။ ကိုေနာင္းေနာင္ ညီမ ဘ၀အတြက္ဘယ္ေလာက္ထိ အေရးပါလဲ ဆိုတာ မသိခဲ့ေလ သလာ။ ..............

28.6.2010

စဥ္းစားလို္က္ေတာ့ စာမေရးၿဖစ္တာလည္း ႀကာလာၿပီ။ က်ိုင္းတံု ၿပန္ေနတာနဲ ့ ရန္ကုန္ ၿပန္ေရာက္ေတာ့လည္း လိုင္းမေကာင္းတာနဲ ့blog ပိတ္ ခံရတာနဲ ့စာတစ္လံုးမွာ မေ၇းၿဖစ္ခဲ့ဘူး။ သူ ့ကိုလြမ္းတယ္။ ေရးခ်င္စိတ္ ၿဖစ္မိတယ္ ဒါေပမယ့္ ေရးဖို ့က လံုး၀ အဆင္မေၿပဘူး ၿဖစ္ခဲ့၇တယ္။ အခု သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ ့အကူအညီနဲ ့ဒီရက္ ေရးဖို ့အဆင္ေၿပလာတယ္ေလ။ သူနဲ ့က်ိဳင္းတံု မၿပန္ခင္ ၁၉.5.2010 ရက္တုန္းက ေတြ ့ၿဖစ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္းေတာ့ အခုထိ အဆက္အသြယ္မ၇ွိၿပန္ဘူး။ အဲဒီရက္ကေတာ့ တေနကုန္ပါပဲ။ သူနဲ ့တာေမြ မွာ ခ်ိန္းေန က် ေနရာမွာ ခ်ိန္းၿပီး မနက္ လက္ဖက္ရည္ ထိုင္ေသာက္ ၿဖစ္တယ္။ ေက်ာင္းသြားတယ္။ ေက်ာင္း ကင္တင္း ထိုင္ၿဖစ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ တာေမြ ၿပန္လာၿပီး ေန လည္ စာစားၿဖစ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ယိမ္းနန္ နဲ ့ခ်ိန္း တာ သြားေတြ ့ၿဖစ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေရွ ့ေဆာင္မွ ာ the princess ကား သြား ႀကည့္ၿဖစ္တယ္။ တစ္ညလံုး စကားထိုင္ ေၿပာၿဖစ္တယ္ ။ ည (၁၁) ခြဲေလာက္မွ အိမ္ ၿပန္လာၿဖစ္လို ့ကိုထြန္း နဲ ့ေတာင္ အဆူခံထိတယ္။ ဟဲဟဲ.......သူတို ့က ည shopping ထြက္ဖို ့ေစာင့္ေနတာတဲ့ေလ။ အဲဒီအတြက္ ကိုထြန္းကို ေတာ္ေတာ္ အားနာ သြားမိတယ္။ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ေပ်ာ္မိတယ္ေလ။ သူနဲ ့အတူ ၿဖတ္ သန္း ရတဲ့ေန ့ေတြ ဆိုေတာ့ေလ။ သူ က အလုပ္မအားတဲ့ ႀကားကေန လာေတြ ့ရတာေလ။ သူ ့ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္တယ္။ ကိုယ့္မသိတဲ ့အသိုင္းအ၀ိုင္း ထဲမွာ ကိုယ္ေရာက္သြားခဲ့ရေပမယ့္ သူ အနားမွာ ရပ္တည္ေ ပးခဲ့လုိ ့ေလ။ 21.6.2010 ရက္ ညေန ပိုင္းမွာ သူ ့ကို သူ ့တို ့ အိမ္ရဲ ့မွတ္တိုင္နားမွာ ေတြ ့ခဲ့ရတယ္။ မေပါက္ တုိ ့အိမ္ သြားဖို ့taxi စီးသြားရင္ သူ ့တို ့အသင္းတိုက္ မွတ္တိုင္ကို လွမ္း ႀကည့္မိလုိ က္တာ သူနဲ ့မွ တုိး တယ္ေလ။ ခ်ိန္းထားရင္ေတာင္ လြဲႏိုင္တယ္ေလ။ အဲဒီအတြက္ ဘုရားကို ေက်းဇူး အရမ္း တင္မိတယ္။ သူက ပိုေခ်ာလာတယ္။ အသားပိုၿဖဴလာတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆံပင္ ညွပ္လုိက္လို ့ပိုသန္ ့လာတယ္ေလ။ ဟဲဟဲ........စိတ္ေတာင္ ပိုပူခ်င္လာတယ္ေလ။ သူနဲ ့ခဏေလးသာ ေတြ ့ခြင့္ရခဲ့ေပမယ့္ ေပ်ာ္တယ္။ အားေဆး ကို ေသာက္လုိက္ရသလိုပါပဲ။ တညလံုးလည္ းေပ်ာ္ေနတာ။ အေႀကာင္းမဲ့ေလ။ အင္း........အခ်စ္ကလည္းေနာ္ စြမ္းပ။ သူ ကိုယ့္နားမွာ အၿမဲ အေဖာ္ မၿပဳႏိုင္သလို ။တစ္လ တစ္ေခါက္ေတာင္ ကိုယ့္ဆီ မလာႏိုင္တဲ့ ခ်စ္သူေလ။ ဒါေပမယ့္ သူ့ကို သံေယာဇဥ္ ရွီသလို ခ်စ္ေနမိတယ္ေလ။ သူ ့အတြက္ ဆုေတာင္းေပးေနမိတယ္ေလ။ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ သူ ့ကို သတိယတယ္။ သူ ့ကိုလြမ္းတယ္။ သူ ့ရဲ ့ဂရုစိုက္ေပးတတ္မွဳေတြ ။ သူ ့ရဲ ့အၿပံဳးေတြ ။ သူ ့ရဲ ့အေၿပာေလးေတြ အားလံုးကို လြမ္းေနမိတယ္ေလ။ သူ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ခြင့္ရဖို ့သူ ့အလုပ္အဆင္ေၿပဖို ့ပဲ အၿမဲ ဆုေတာင္းေပး ေနဖို ့ကလြဲရင္ ကိုယ့္အေနနဲ ့သ ူ့ဘ၀ အတြက္ ဘာမွ မလုပ္ေပးႏိုင္ဘူး ၿဖစ္ေနတယ္ေလ။ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ သူ ့ကို ေက်းဇူးတင္တယ္။ သူ ့ေႀကာင့္သာ အရာအားလံုးက ၿပည့္စံုသြားသလို ခံစားခဲ့ရတာေလ။ သူ ့ကို သတိယေနမိတယ္။ သူ ့ကိုေက်းဇူးတင္ေနမိတယ္။ ေ၀းေနရေပမယ့္ သူ ့ရဲ ့ကိုယ္သင္းရနံေလးေတြ ။ သ ူ့ရဲ ့အၿပံဳးေလးေတြ သူ ့ရဲ ့စကားသံေလးေတြ သူ ့ရဲ ့.......သူ ့ရဲ ့....................အားရာအားလံုးက ကိုယ့္အေပၚ လြမ္းမိုး ေနဆဲပဲေလ။ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ သူ အဆင္ ေၿပရင္ၿပီးတာပါပဲ။

7.6.2010

blog ေလး မေ၇းၿဖစ္တာလည္း ႀကာသြားၿပီ။ ခရီးလြန္ေနေတာ့ ။ အဆင္မေၿပခဲ့ဘူး။ blog ေပၚ ေရာက္ဖို ့ေပါ့။ သူ ့ကို အခ်ိန္တိုင္းလြမ္းေနခဲ့မိတယ္။ ကၽြန္မ ခရီးမသြားခင္ 19.5.2010 ရက္မွာ သူနဲ့ကၽြန္မ နဲ ့ေတြ ့ခဲ့ႀကတယ္။ အဲဒီ ေရွ ့ညတုန္းက ေတာ့သူ က ကၽြန္မ ကို အြန္လိုင္း မွာ ထိုင္ေစာင့္ေနခဲ့တယ္ေလ။ ရယ္ရတယ္။ အဲဒီည မွာပဲ ကၽြန္မက shopping ထြက္လုိ ့ေကာင္းေနေတာ့ ေနာက္က် မွ အြန္လိုင္းကို ေရာက္ခဲ့တယ္။ ကၽြန္မ ကိုထိုင္ေစာင္ ့ေနရလုိ ့သူက ညစာေတာင္ မစားႏိုင္ရွာဘူးေလ။ တစ္ခါတစ္ေလ ေတြ းခဲ့မိပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ သူလည္း ကၽြန္မကို အခုလို ေစာင့္ေနခ်င္ခဲ့မိတယ္ေလ။ သူလည္း ကၽြန္မ ေႀကာင့္ ဒုကၡေတြ ေရာက္ေစ ခ်င္မိတယ္။ ကၽြန္မ ေႀကာင့္ သူ ့အၿမဲ စိတ္ပူေစခ်င္မိတယ္။ အဓိက ကေတာ့သူ ့ရဲ ့ဂရုတစိုက္ ရွိမွဳကိုလိုခ်င္မိတယ္ ေလ။ ဒါေပမယ့္ အဆင္ ေၿပသြားခဲ့ပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္ မနက္ ၿဖန္ ေတြ ့ႀကမယ္လို ့ခ်ိန္း ၿပီး ေတြ ့ခဲ့ႀကပါတယ္။ အၿမဲတမ္းေတြ ့ေနက် ၿဖစ္တဲ ့တာေမြ မွာပဲ ဆံု ၿပီး ေက်ာင္းအတူတူ သြားခဲ့ႀကတယ္ ။ အဲလို ပဲ ေက်ာင္းကိစၥ ၿပီးေတာ့ canteen ခဏ ထိုင္ ၿပီး တာေမြ မွာပဲ ၿပန္လာ ႀကတယ္။ တာေမြ မွာေ န ့လည္စာ စားၿပီး။ သူငယ္ခ်င္း ယိမ္းနန္ကိုေစာင့္ခဲ့တယ္။ ယိမ္းနန္ကိစၥ ၿပီးေတာ့။ သူနဲ ့အတူ ေန ၿပည္ေတာ္ မွာရုပ္ရွင္ သြားႀကည့္ခဲ့ႀကတယ္။ ကံေကာင္းတာလာ ကံဆိုးတာလာ ေတာ့မသိပါဘူး။ တုိက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ရုပ္ရွင္ ရံု အထြက္မွာ သူ ့ဆရာနဲ ့တဲ့တိုးတာပါပဲ။ မလြဲသာလို ့ႏွစ္ေယာက္သား သူ ့ဆရာအိမ္ လိုက္သြားခဲ့ရတယ္။ သူ အမ်ားႀကီး သိတတ္ခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္မ မသိတဲ ့အသိုင္းအ၀ိုင္းထဲမွာ ကၽြန္မ ေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္ သူ ့မ်က္ႏွာ တစ္ခု ေႀကာင့္သာ ကၽြန္မ လုိက္ခဲ့တာဆိုေတာ့ သူက အလုိက္တသိနဲ ့ကၽြန္မ နားမွာထိုင္ေပးရွာတယ္ေလ။ သူေတာ့မသိေပမယ့္ ကၽြန္မ အတြက္ အားတစ္ခု အေန နဲ ့ၿဖစ္ေနခဲ့တယ္။ သူ ကၽြန္မနားမွာ ထိုင္ေပးေနတဲ့အတြက္ ေပါ့။ ႏွစ္ေယာက္သား ဆရာအိမ္က ေန taxi စီးၿပီး ေၿမနီကုန္းကို ၿပန္ခဲ့တယ္ေလ။ ထံုးစံအတိုင္းပဲ ေၿမနီကုန္းေရာက္တိုင္း ထိုင္ေနက် လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ေလာကနတ္မွာ ထုိင္ရင္းနဲ ့စကားေတြ အမ်ားႀကီး ေၿပာၿဖစ္ခဲ့တယ္ေလ။ ေပ်ာ္စရာ ရက္ေလးတစ္ရက္ပါပဲ။ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ သူ ့ရဲ ့မအားလပ္ တဲ ့ အခ်ိန္ကို ကၽြန္မ အတြက္ တေနကုန္ ဖဲ ့ေပးခဲ့တဲ့အတြက္ သူ ့ကိုေက်းဇူးတင္ ေနမိတယ္ေလ။ သူ ့ဘ၀အတြက ္ကၽြန္မ ကို မလုိအပ္ခဲ့ဖူး လို ့အၿမဲ ေတြ းေနခဲ့မိတဲ့ အေတြ းေတြ က အကုန္ အေ၀းကို လြင့္စင္ခဲ့ပါၿပီ။ သူ ့ဘ၀ အတြက္ ကၽြန္မ ရွိေန ရင္ ဘယ္လုိ ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ သူ ့အေန နဲ ့အားတစ္ခု ရွိေနေလ့မယ္ လို ့ကၽြန္မ ေမွ်ာ္လင့္တယ္ေလ။ သူ အခု စိတ္ရွုပ္ေနတယ္ ။ သူ အခု ဘ၀အတြက္ ႀကိဳးစားေနတယ္။ သူ ထားရွိတဲ ့ရည္မွန္းခ်က္ေတြ အတြက္ သူ ႀကိဳးစားေနတဲ ့အခ်ိန္ေလ။ သူ ့မွာ အားေပးေဖာ္လိုေနတယ္ နားလည္ ေပးႏိုင္မဲ့သူေတြ သူ ့နားမွာရွိေနဖို ့လုိေနတယ္ေလ။ သူ ့အေႀကာင္းေတြ သိေလ သူ ့နားမွာ ပိုၿပီးေ နခ်င္မိတယ္ေလ။ သူ ေပ်ာ္ဖို ့သူ စိတ္ခ်မ္းသာဖို ့သူ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ခြင့္ရတဲ ့ဘ၀ကို သူ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ဖို ့က ကၽြန္မအတြက္ အရမ္း အေရးႀကီးေနခဲ့တယ္ေလ။ ဒါေႀကာင့္လဲ ေနမွာ သူနဲ ့စၿပီး ခ်စ္သူ ၿဖစ္ကတည္းက အခုခ်ိန္ထိ ကၽြန္မ ရဲ ့ဆုေတာင္းခ်က္မွာ သူ ့အတြက္ အၿမဲ ပါပါ ခဲ့သလို အခုထိလဲ ဆန္းသစ္ေနဆဲပါပဲ။ အက်င့္တစ္ခု လို ၿဖစ္ေနခဲ့ၿပီေလ။ သူ ့ကိုသတိယတယ္။ သူ ႀကိဳက္တတ္တဲ ့ေခြေလး ေတြ ၀ယ္လာၿဖစ္တယ္။ ကိုယ့္အေန နဲ ့ယိုးဒယား သီခ်င္း ဆို ေယာင္လုိ ့ေတာင္ နားမေထာင္ ခ်င္ခဲ့ေပမယ့္ သူ ႀကိဳက္တယ္ ဆိုေတာ့ ကၽြန္မ မွာ နားေထာင ္ၿပီး ဘယ္သီခ်င္းပိုေကာင္းလဲ ဆိုတာကို စိတ္၀င္စားေနမိတယ္ေလ။ ရယ္ရပါတယ္။ ကိုယ့္အၿဖစ္ကလဲ။ သူက ကၽြန္မကိုေၿပာတယ္ အရာတစ္ခုခုကို crazy ၿဖစ္ေနတာမ်ိဳး သူ လံုး၀ မႀကိဳက္ဘုူးတဲ့ေလ။ ကၽြန္မကိုသူ ့ကိုပဲ စြဲလမ္း ၿပီးေနမွာကိုသူ မႀကိဳက္ဘူး ဆိုတာ ကၽြန္မ သိေနတယ္ေလ။ သူ ့ကို ကၽြန္မ ရူးသြပ္ေနတာ မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။ သူ ့ကိုခ်စ္ေနမိတဲ့ အခ်စ္ကို တန္ဘိုးထားေနခဲ့တာပါ။ အခ်စ္ကို ကၽြန္မ ဘယ္ေတာ့မွ မကိုးကြယ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ အၿမဲကိုယ္နဲ ့ထပ္တုူ တန္ဘိုးထားမွာပါ။ သူ ့ကို သ တိယ တယ္။ သူ နဲ ့လည္း ေတြ ့ခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ္ ့အခုထိ သူ နဲ ့အဆက္အသြယ္ ၿပန္မရေသးဘ ူး ၿဖစ္ေနတယ္ေလ။ ဒါေပမယ့္ ရပါတယ္ေလ။ သူ က နိဂံုးကတည္းက အလုပ္က ခပ္မ်ားမ်ားဆိုေတာ့ နားလည္ ေပးရမယ္ေလ။ သူ ့ကိုခ်စ္တဲ ့အခ်စ္က ကိုယ့္ကိုယ္ပဲ ဂရုစိုက္ဖို ့ပဲ မွ မဟုတ္ခဲ့တာေလ။ ......ဒါေႀကာင့္ သူ ့ဆီ က ဘာမွေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္မေန ခဲ့ပါဘူး။ ေမွ်ာ္လည္း မေမွ်ာ္လင့္ရဲ ေတာ့ပါဘူး။ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ေလ သူ ့ကိုေတာ့ အၿမဲ ေက်းဇူးတင္တယ္။ သူ ့ေႀကာ င့္သာ ဘ၀ရဲ ့ေလးနက္မွဳကို ပိုၿပီး သိၿမင္ခြင့္ရခဲ့တယ္ေလ။ သူ ့ကိုေတာ့ ေက်းဇူးတင္ေနမိပါတယ္ေလ.....................................................

14.5.2010

သတိယေနမိတယ္ေလ။ ဘယ္ကိုမ်ား ေရာက္ေနလဲ မသိတဲ့ ကိုယ့္ခ်စ္သူ ကိုေပါ့။ သူကေဟာ ကိုယ့္ကို သတိယေနမွာလာ။ မသိဘူးေလ။ သူ ့အေႀကာင္း ကိုယ့္မသိဘူးေလ။ သူက ေနႏိုင္တယ္။ ကိုယ့္က မေနႏိုင္သူ။ အင္း ..........။ ဒါေပမယ့္သူ ့ကို လြမ္းေနမိတိုင္း စာမ်က္ႏွာေပၚ သတိယေႀကာင္းေလး ေရးဖို ့မေမ ့တတ္တာ အက်င့္ တစ္ခုလုိ ပဲေလ။ အင္း..........သူ ဘာေတြ လုပ္ေနလဲ ဆိုတာ သိခ်င္ေနမိတယ္။ သတိယတယ္။ စာမ်က္ႏွာအ ၿပည့္ကို ေရးခ်င္ေနမိတယ္ေလ။ သူ ့ကိုသတိယတယ္။ သူ ့ကို သတိယတယ္......................

6.5.2010

သတိယလုိက္တာ ကိုေနာင္းေနာင္ ေရ...............။ ဘယ္ေတြ ေရာက္ေနၿပီလဲ။ ဘာေတြ လုပ္ေနၿပီလဲ။ မေတြ ့တာေတာင္ ေတာ္ေတာ္ႀကာေနၿပီေနာ္။ ဒီရက္နဲ ့ဆို (၁) လ နဲ ့(၁) ရက္ ရွိေနၿပီေလ ။ ေကာင္းေကာငး္ သီခ်ငး္ထဲကလို ့ ဖုန္းလည္း ဆက္လို ့မရ လူႀကံဳပါးလို ့မရ။ အနားမွာ မင္းမရွိလည္း သြားခဲ့ဖူးတဲ့ေ နရာေတြ ကို ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း ေ၇ာက္ေနၿပီေလ။ လို ့အားရပါးရ ေအာ္ဆို ေနမိတယ္ေလ။ အင္း.........ကိုယ့္အၿဖစ္ကလည္း ဆိုးပါတယ္ဟဲ။ ခ်စ္သူ တစ္ေယာက္ ရွိတာလည္း ေနာ္။ ......................လြမ္းပဲ လြမ္းေနရသလိုပဲ။.............ဒါေပမယ္ ့ေပ်ာ္ေနတယ္ေလ။ ဟား.....................သတိယတယ္ကြာ။ ေတာ္ၿပီ။

27.4.2010

ဒီမ နက္ ခင္းေလး ႏိုးလာ ခဲ့ကတည္းက သူ ့ကို သတိယေနမိတယ္ေလ။ မေန ့ညက သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္က ၿမစ္ႀကီးနား ဘက္ မိုင္း ေပါက္ တဲ့အေႀကာင္း ေၿပာေတာ့ သူ ့ကို ခ်က္ခ်င္း သတိသြားရမိတယ္ေလ။ သူ ေဟာ အခု ဘယ္ေရာက္ေန ၿပီလဲ ၊ ၿမစ္ႀကီးနားမွာလာ ၊ ဘူတာအို မွာလာ၊ မသိေတာ့ပါ။ သူ ့ဆီ က အဆက္အသြယ္မရွိတာ တစ္ပတ္ ေက်ာ္ေနၿပီေလ။ သူ ဘယ္ေရာက္ေန ၿပီလဲ။ စိတ္ပူေနမိတယ္ေလ။ သတိရတိုင္းလည္း ဖုန္းဆက္လို ့မရသလို စာလည္း ေရးလို ့မရ ၊ အၿဖစ္ကလည္း ေနာ္။ ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ မသိေတာ့ပါဘူးေလ။ သူ့က သူ ့အတြက္ အရမ္းစိတ္ပူတာေတြ သူ ့ကို အရမ္း ဂရုစိုက္တာေတြ မႀကိဳက္ၿပန္ ဘူးေလ။ ဒါေႀကာင့္ ကၽြန္မ ဘက္မွာလည္း စိတ္မပူတဲ ့ပံုစံနဲ ့ေနတတ္ေအာင္ ဟန္ေဆာင္ ၿပီး ေနရတယ္ေလ။ သူ့ကို ခ်စ္ေနတဲ့ အခ်စ္ စိတ္ေႀကာင့္ သူ မႀကိဳက္တာေတြ လည္း မလုပ္မိေအာင္ အၿမဲ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ control လုပ္ေနမိတယ္ေလ။ သူကေတာ့ ထံုးစံ အတုိင္းပဲ ကၽြန္မ ကို ဘာလုပ္ေပးပါ ဟိုဟာလုပ္ေပးပါ ဆိုတာ ႏိုး ဘယ္ေတာ့မွ မေတာင္းဆို ဘူးေလ။ ဒါေပမယ့္ သူ ့အတြက္ အၿမဲ သတိယ ေနတတ္တဲ ့ကိုယ့္စိတ္ အၿမဲ သူ ့အတြက္ စိတ္ပူ ေပးေနတတ္တဲ ့ကိုယ့္စိတ္၊ သူ ့အတြက္ အၿမဲ ဆုေတာင္းေပးေနတတ္တဲ့ စိတ္၊ သူ ့အတြက္ အၿမဲ ေပးဆပ္ဖို ့ေတြးေနတတ္တဲ ့ကိုယ့္စိတ္ေလး အင္း.........သူ မ၇ွိရင္ မၿဖစ္တဲ ့ကိုယ့္စိတ္ေလး................." ကို ့ကို သိပ္ ဂရုစိုက္တာ မႀကိဳက္ဘူး ညီမ ေရ" လို ့သူ ေၿပာခဲ့ေပမယ့္ ဂရုစိုက္ခ်င္ေနမိတယ္ေလ။ဟား........ရယ္ရတယ္ေနာ္။
သူကို အၿမဲသေဘာက်လိမ့္ ရွိတာက သူနဲ့ ေတြ ့တိုင္း ကုိယ့္ဘက္ က ဂရုမစိုက္ ရပဲ သူ ႀကီးပဲ ကိုယ့္ကို ဂရုစိုက္ေနတတ္တယ္ေလ။ ေနပူထဲ လမ္းေလွ်ာက္ တိုင္း သူ အနားမွာ ထီးမိုးေပးခဲ့တာေတြ ၊ သူနဲ ့ယွဥ္ ေလွ်ာက္တိုင္း သူ က အရပ္ တိုင္း တတ္တဲ့ဟာေတြ ၊ အၿမဲ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ ့အိမ္ထိ လိုက္ပို ့တတ္တဲ့သူ ့အက်င့္ေလးေတြ ၊အင္း.........အားလံုးက သတိယ စရာေတြ ႀကီးပါပဲလာ။ သူနဲ ့စကားေၿပာတိုင္း သူအနားမွာပဲ ေနခ်င္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္မွဳ ရွိရွိနဲ ့စကားကို ဆက္စပ္မွဳ ရွိ၇ွိ ေၿပာတတ္တယ္ေလ။ ၿပီးေတာ့ သြားေပၚေအာင္ ရယ္ရင္ အရမ္း ႀကည့္ေကာင္းတဲ ့သူ ့ရဲ့ရယ္သံေလး။ အင္း............တစ္ခုခု ဆို အၿမဲ ဒိုင္ခံ ၿငင္း ရင္းနဲ ့.......အင္း ေပ်ာ္စရာပါပဲေလ။အင္း........သတိယတယ္။ သူနဲ ့အတူ ရွိခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြ က နည္းခဲ့ေပမယ့္ သူနဲ့အတူ ေနခဲ့ရတဲ ့အခ်ိန္အားလံုးကို တန္ဘိုးထားသလို သတိယေနမိတယ္ေလ။ အင္း........သူ အဆင္ေၿပဖို ့ဆုေတာင္းေပးရအံုးမယ္ေလ။.............................

24.4.2010

သူ ့ကို သတိယ တဲ့အေႀကာင္းေလးေရးခ်င္လြန္းလို ့မေန ့ညကတည္းက blog ထဲ၀င္ဖို ့ႀကိဳးစားတယ္။ လုိင္းမေကာင္းလိုက္ blog ထဲ၀င္လို ့မရလုိက္နဲ ့။ မေန ့က လက္ေလ်ာ့လုိက္ရတယ္။ ေက်းဇူးေတာ္ပဲေၿပာရေတာ့မယ္ ထင္တယ္။ ဒီရက္ေတာ့ blog ထဲ၀င္ဖို ့အဆင္ေၿပသြားတယ္ေလ။
သူကို အလိုလို ေနရင္း သတိယေနမိတယ္ေလ။ အထူးသၿဖင့္ လွပ တဲ့ ေန၇ာေတြ ေရာက္တိုင္း စားေကာင္းတဲ ့အစားအစာေတြ စားၿဖစ္တိုင္းေပါ့။ ရူခင္းလွတဲ့ေန၇ာ ေရာက္ရင္ သူက ဓာတ္ပံုကို ရူေထာင္ ့အမ်ိဳးမ်ိဳးကေန ရိုက္မွာ ေသခ်ာတယ္ေလ။ ၿပီးေတာ့ အစားအစာေတြကိုေတာ့ သူက အရသာခံၿပီး စားတတ္တဲ့သူဆိုေတာ့ သူ့ကိုသတိယမိတယ္ေလ။ သူ့ေႀကာင့္ ကၽြန္မ ေတာင္ ဟင္းခ်က္နည္း စာအုပ္ေတြ ၀ယ္ၿပီးဖတ္ေနရတယ္ေလ။ သူက အစားေတာ့ မေ၇ြးေပမယ့္ ဆီၿပန္ဟင္းေလးေတြ အရမ္းႀကိဳက္တဲ့သူဆိုေတာ့ေလ။ သူက ကၽြန္မ ကို ဟင္းေတြလည္းအရမ္း ခ်က္တတ္ေစခ်င္တယ္ေလ။ အဲဒါေႀကာင့္ အခ်ိန္ရတိုင္း ဟင္းခ်က္ေကာင္းရင္ ဘယ္လို ဆိုတာမ်ိဳး သူ ေၿပာၿပတတ္တယ္ေလ။ ကၽြန္မ က ဆီၿပန္ဟင္း လံုး၀ မႀကိဳက္တဲ့သူဆိုေပမယ့္ သူ ႀကိဳက္တဲ့ ဆီၿပန္ဟင္းကို ဘယ္လို ခ်က္ရလဲ ဆိုတာမ်ိဳးကို ဆိုင္မွာပဲ စားၿဖစ္ပါေစ ၊ တၿခားေသာ ဧည့္ခံပြဲမွာပဲ စားၿဖစ္ပါေစ အၿမဲ သတိထားၿပီး ဘာေတြ ထည့္ခ်က္ထားလဲ ဆိုတာမ်ိဳး ကို မွတ္ဖို ့အၿမဲ သတိယေနမိတယ္ေလ။ ရယ္ရတယ္ေနာ္။ အခ်စ္ ရဲ ့စြမ္းအားေလးက။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္မ ကိုယ္တိုင္ကလည္း အရင္ထက္ ဟင္းခ်က္ေကာင္းၿပီး ကၽြမ္းက်င္ တဲ့သူ ၿဖစ္ခ်င္လာမိတယ္ေလ။ ဒီတစ္ေခါက္ အိမ္ၿပန္ရင္ေတာ့ အေဖ့ဆီကေန သင္ဖို ့ဆံုးၿဖတ္ထားတယ္ေလ။ သူကေတာ့ ဘယ္အရာမွ ကၽြန္မ ကို မေတာင္းဆိုသလို ဘယ္ေတာ့မွ မခ်ဳပ္ခ်ယ္ တတ္တဲ့သူေပါ့။ ကၽြန္မ အေႀကာင္းဆိုလည္း ကၽြန္မ ေၿပာၿပရင္ နားေထာင္ တယ္။ သူေမးတယ္ဆိုတာက ေတာ္ေတာ္ ရွားတယ္ေလ။ အဲေလာက္ထိ သူ ကၽြန္မ ရဲ ့personal ကို သူ ၀င္မရွုပ္ဘူးေလ။ အထူးသၿဖင့္ ကၽြန္မက ကၽြန္မ ရဲ ့personal လိုက္စပ္စူတာမႀကိဳက္မွန္း သူသိလို ့လည္း ပါတယ္ေလ။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္မ က ခ်စ္သူ ၿဖစ္တယ္ဆ ိုတာ တစ္ေယာက္ရဲ ့လြတ္လပ္မွဳကို တစ္ေယာက္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ ဖို ့မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို သူ ့ကိုလည္း ေၿပာၿပခဲ့ဖူးတယ္ေလ။ ခ်စ္သူေတြ ဆိုတာ တစ္ေယာက္အားနည္းခ်က္တစ္ေယာက္ ပိုၿပီးနားလည္ဖို ့လိုတဲ့သူေတြ ေပါ့။ အမွန္ေတာ့ ကၽြန္မ က ေယာက်္ားေလးေတြ ကို ၿပဳစုတာေတြ ဘာေတြ ဘာမွ မလုပ္တတ္တဲ့သူပါ။ ဒါေႀကာင့္လည္း ပါတယ္။ ေတာ္ရံုတန္ရံုေယာက်္ားမ်ိဳး က ကၽြန္မ နဲ့အႀကာႀကီးမတြဲ ခ်င္ခဲ့ႀကတာေလ။ အႀကင္နာေပးဖို ့ေနေနသာသာတစ္ခါ မွ ကိုယ္ တြဲခဲ့ဖူးတဲ့သူကို ယုယဖို ့ၿပဳစုဖို ့မလုပ္ခဲ့မိဘူးေလ။ အခုေတာ့ သူ ့အေပၚမွာေတာ့ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ႀကင္နာတတ္ေအာင ္ယုယတတ္ေအာင ္ေတာ့ ႀကိဳးစားမယ္လို ့ဆံုးၿဖတ္ထားတယ္။ဒါေပမယ့္ တြဲလာတာ ႀကာေနေပမယ့္ အခုထိ ဘာမွကို မလုပ္ေပးရေသးဘူးေလ။ သူနဲ့ေတြ ့တိုင္းလည္း ထိုင္ၿဖစ္တာကလည္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ မဟုတ္ရင္ အေအ းဆိုင္ဆိုေတာ့ သူနဲ့လက္ခ်င္းတြဲေလွ်ာက္မယ္ဆိုလည္း ႏွစ္ေယာက္စလံုးက အဆင္မေၿပဘူးေလ။ မေနတတ္တာေပါ့ေနာ္။ အၿဖစ္ကေတာ့ ရယ္ေနရတယ္။ အင္း...........သူငယ္ခ်င္း ေတြ ေတာ့ နင့္ကို ခ်စ္ရင္ေတာ့ ေႀကာက္ ရုပ္ႀကီးကို ခ်စ္ရသလို ပဲ ၿဖစ္မွာတဲ့။ မိန္းခေလးဘက္က ႀကင္နာေပးတတ္ရမယ္၊ယုယေပးတတ္ရမယ္၊ အဲလုိ ပဲ ၿပဳစုေပးတတ္ရမယ္ စသၿဖင့္ သူတို့ကေတာ့ အားရပါးရ ေၿပာၿပ လည္း တစ္ခါမွ ကိုယ့္ဘက္က စတင္ၿပီးႀကင္နာယုယၿပဖို ့ မေတြ းမိခဲ့သလို လုပ္မေပးခဲ့မိဘူးေလ။ အင္း ေရးရင္းေရးရင္းနဲ ့ေတာင္ ကာရံေတြ ကတလြဲေတြ ၿဖစ္ကုန္ၿပီေလ။ အခုေလာေလာ ဆယ္ေတာ့ သူ ့ကိုအရမ္းသတိယေနတယ္။ သူဒီခ်ိန္ ဆိုဘာလုပ္ေနမလဲ ၊ ဘယ္သူ နဲ့ရွိေနမလဲ၊ စကားေၿပာေနရင္ေတာင္ မိန္းခေလး လာ ေယာက်္ားေလးလာ။ မိန္းခေလး ဆိုရင္ ဘာအေႀကာင္းေတြ ေၿပာေနက်တာလဲ စသည့္ၿဖင့္ သူ ့အေႀကာင္းေတြ ေတြးၿပီး သူ ့ကိုသတိယေနမိတယ္ေလ။ အင္း..........သူၿမန္ၿမန္ ၿပန္လာေစခ်င္ၿပီေလ။ သူနဲ ့လည္း ေတြ ့ခ်င္ၿပီေလ။ သူနဲ ့အတူ ေလွ်ာက္လည္ ခ်င္ေနမိၿပီေလ..............................
သတိယလ်က္

20.4.2010

မေန ့က ေန ့လည္ 12 ေလာက္မွ ပုသိမ္ကေန ရန္ကုန္ ၿပန္ေ၇ာက္တယ္ေလ။ သူ ကၽြန္မ ဆီ စာပို ့ထားရင္ ေကာင္းမွာပဲလို ့ေတြးမိတယ္ေလ........အဲဒါဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္မ ခရီးပင္ပန္းခဲ့တာအားလံုး အေမာ ေၿပသြားမွာ ေသခ်ာတယ္ေလ။ တကယ္ပါပဲ ကားဂိတ္ ကေန လိုင္းကားစီး ၿပီးၿပန္လာေတာ့ အိမ္ကို 2နာရီေလာက္မွပဲ ေ၇ာက္ၿဖစ္ခဲ့တယ္။ ထမင္းၿမန္ၿမန္ စားၿပီး ေမးလ္ ခ်က္ဖို ့ကၽြန္မ စိတ္က အရမ္းထက္သန္ေနခဲ့တယ္ေလ။ သူ ့ဆီက စာ ေရာက္ေနပါေစ ဆိုတာလည္း စိတ္ထဲမွာ အႀကိမ္ ႀကိမ္ အခါခါ ေတာင့္တ ေနမိတယ္ေလ။ အ၀တ္အစားလည္း ကၽြန္မ မွာ မလဲႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ေမးလ္ ခ်က္ဖို ့ကၽြန္မ ရဲ ့ေၿခလွမ္း က net ဆိုင္ကိုပဲ ဦးတည္ေနခဲ့တယ္ေလ။ အဲလို ပဲ ေမးလ္ ခ်က္ဖို ့ကၽြန္မ ရဲ ့လက္ေခ်ာင္းေလး ေတြက သြက္လက္ ေနေတာ့တာပါပဲ။ ကၽြန္မ g-talk ဖြင့္လိုက္တာနဲ ့ခ်က္ခ်င္း က်လာတဲ့ သူ ့ရဲ ့message ေလးေႀကာင့္ သူ ့ရဲ ့အေကာင့္ေလးေႀကာင့္ ကၽြန္မ မွ ေၿပာမၿပတတ္ေအာင္ပါပဲ ။ အရမ္းလည္းေပ်ာ္သြားတယ္ေလ ။ ၿပီးေတာ့ သူ ့ကိုလည္း အရမ္း ေက်းဇူးတင္တယ္ေလ။ သူ ့ရဲ ့သတိတယ ကၽြန္မ ကို စာပို ့ထားလို ့ေလ။ ၿပီးေတာ့ သူ ့ရဲ ့သတိယ ေနပါတယ္ ဆိုတဲ ့အေၿပာေလး ေႀကာင့္ ပိုၿပီး ေက်းဇူးတင္သလို ၊ သူ ့ရဲ ့သတိယတိုင္း ဆုေတာင္းေပးေနတယ္ ဆိုတာေႀကာင့္ ပိုၿပီး ေက်းဇူးတင္ မိတယ္ေလ။ အထူးသၿဖင့္ သူ ့ရဲ့ စကားတစ္ခြန္းေလး......ညီမ ေ၇ ဘယ္ေ၇ာက္ေနၿပီလဲ တဲ့။ ဘယ္ေလာက္ထိ မ်ား ႀကည္ႏူးစရာေကာင္းေလ မလဲေနာ္။ အဲဒီစကားတစ္ခြန္း ဟာ ကၽြန္မ ကို ေတာ္ေတာ္ ေပ်ာ္သြားေစတယ္။ သူ ့အနားကို ေၿပးသြားခ်င္စိတ္ကို ၿဖစ္ေပၚ ေစတယ္ေလ။ အခု ကိုေနာင္းေနာင္ နားမွာ ညီမ ေ၇ာက္ေနတယ္ေလ။ ကိုေနာင္းေနာင္ နားမွာ ညီမ ရွိေနၿပီေလ လို ့အားရပါးရ သူ ့နားမွာေနၿပီး ေၿပာခ်င္မိတယ္ေလ။ တကယ္ပါ သူ ့ရဲ ့ေႏြးေထြး တဲ့ စာေလး ေတြ မဖတ္ ရတာေတာင္ ေတာ္ေတာ္ ႀကာခဲ့ၿပီေလ။ သူ ့ရဲ့အလုပ္ မအားလပ္ မွဳေတြေႀကာင့္ေပါ့။ သူ ့ကို အလုပ္လည္း လုပ္ေစခ်င္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အလုပ္လည္းမလုပ္ေစခ်င္ဘူးေလ။ သူ ့အလုပ္က အရမ္းလူကို ပင္ပန္းေစတယ္ေလ။ ၿပီးေတာ့ အခ်ိန္ ကလည္း အကန္ ့အသတ္ မ၇ွိဘူးေလ။ အဲဒါက အဆိုးဆံုးပဲေလ။ သူ ့ကို ေတြ ့ခ်င္တဲ့အခ်ိန္ေလးေတြ သူ ့နဲ ့အတူ ေလွ်ာက္သြားခ်င္တဲ ့အခ်ိန္ေလးေတြ သူ ့နားမွာ ကိုယ္ ရွိေနခ်င္တဲ့ အခ်ိန္ေလးေတြ ကို ဖန္တီးလို ့မ၇ဘူးေလ။ သူ ့ရဲ ့ အခ်ိန္ အကန္ ့အသတ္ မ၇ွိတဲ ့အလုပ္ေႀကာင့္ေပါ့။ သူ ့ကို personal အခ်ိန္ေတြ ရွိေစခ်င္ခဲ့မိတယ္။ သူ ့မိသားစု ကိုလည္း သူ အခ်ိန္ေပးႏိုင္ ၿပီး ကၽြန္မ အတြက္လည္း အခ်ိန္ေပးႏိုင္တဲ ့ခ်စ္သူ တစ္ေယာက္ ၿဖစ္ေစခ်င္ခဲ့မိတယ္ေလ။ ဒါေပမယ့္ အခုမွ ဘ၀အတြက္ ႀကိဳးစားေနတဲ့သူ ့ကို အဲဒီအလုပ္ မလုပ္ရင္ေကာင္းမယ္ လို ့ ေၿပာရေအာင္လည္း မရဲ ၿပန္ဘူးေလ။ ၿပီးေတာ့ လူက အလုပ္မ၇ွိၿပန္ရင္ စိတ္ဓာတ္ေတြက ပ်က္စီးလာတယ္ေလ။ စိတ္ဓာတ္က်လာသလို လူက ႀကာလာရင္ ဘာမွ မလုပ္ခ်င္ေတာ့သလို။ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိေအာင ္ၿဖစ္သြားတတ္တယ္ေလ။ အဲလုိ လည္း သူ ့ကို မၿဖစ္ေစ ခ်င္ဘူးေလ။ သူလုပ္ခ်င္တဲ့ အလုပ္ေတြ သူၿဖစ္ခ်င္တဲ့ဟာေတြ ၿဖစ္ခိုင္းေစခ်င္သလို လုပ္ေစခ်င္မိတယ္ေလ။ သူ လုပ္တဲ့အ၇ာတုိင္းကို အႀကံဥာဏ္ ေပးၿပီး အားေပးရင္း သူ ့အနားမွာပဲ ေနခ်င္မိတယ္ေလ။ အင္း.............ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ သူ ့ကိုေတာ့ အရမ္းေက်းဇူးတင္ေနမိတယ္ေလ။ သူ ့ရဲ ့တိုေတာင္းလွ တဲ ့စာေႀကာင့္ ကၽြန္မ မွ ေပ်ာ္ေနရသလို အရာအားလံုးကို ရင္ဆိုင္ဖို ့အားရွိသြားသလိုပါပဲ။ သူ အခုဘူတာအို မွာ ေပ်ာ္ေနေလာက္ၿပီ။ သူ ့ခရီး အဆင္ေၿပဖို ့ေပ်ာ္ရႊင္ဖို ့ဆုေတာင္းေပးရအံုးမယ္။ သူ ့အတြက္ ဘယ္ခ်ိန္ပဲ ဆုေတာင္းရ ဆုေတာင္းရ မေမာႏိုင္ရွာတဲ ့ကၽြန္မ အၿဖစ္ကလည္း ရယ္ရတယ္။ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ေလ သူ ့နားမွာ ေနရတာ ကၽြန္မ ေပ်ာ္ေနမိတယ္။ ေက်နပ္မိတယ္။ သူ ကၽြန္မ အတြက္ ဘာမွ မလုပ္ေပးရင္ေတာင္ ေပါ့ေနာ္။ သူ ့ရဲ့စာတစ္ေႀကာင္းေလးေတာင္ ကၽြန္မ အတြက္ အားေဆး ၿဖစ္ေနတယ္ ဆိုေတာ့ သူ ကၽြန္မ နားမွာ ရွိေနရင္ေတာ့ ကၽြန္မ အတြက္ အရာရာ ၿပည့္စံု သြားမွာပဲလို ့ေတြးမိတယ္ေလ။.................အဲဒါအေတြးေလးေတြကို .................ဘယ္ေတာ့မွ မေပ်ာက္ပ်က္ခ်င္ဘူး..........အၿမဲ တမ္း ဘယ္အေၿခအေန ေရာက္ေရာက္ ဆန္းသစ္ ခ်င္ေနမိတယ္ေလ...............................................................။ သူနဲ ့ပတ္သက္ ၿပီး ေနာက္ထပ္ ရင္ဆိုင္လာရမဲ ့အခက္ခဲေတြ အားလံုးကို သူ ့ကို ခ်စ္တဲ ့စိတ္ နဲ ့ရင္ဆိုင္ ဖို ့ဆံုးၿဖတ္ထားတယ္ေလ။ သူနားမွာ ရွိေနခြင့္ရတဲ့ အခ်ိန္ထိ သူ ့နားမွာ ေနမယ္........................................လို ့ဆုံးၿဖတ္ရင္း............................................................................
သတိယေပါင္း မ်ားစြာၿဖင့္
ဘူးေဆာ

8.4.2010

ဒီ မနက္ မိုးလင္းလာတာနဲ ့သတိယတယ္ သူ့ကိုေလ။ သူ ခရီးသြားၿဖစ္လာ မသိဘူး ဆိုၿပီးေတာ့ေလ။ သူ ့ကိုဘယ္ရက္ ခရီးထြက္ၿဖစ္မလဲလို ့ေမးဖို ့မရဲတဲ့ ကိုယ့္အၿဖစ္ကိုလည္း အံႀသမိတယ္ေလ။ သူ ့ရဲ ့personal ကိုစပ္စု သလိုၿဖစ္ မွာကို စိုးေႀကာက္လို ့လဲ ပါတယ္။ သူ ့လိုပဲ ကိုယ့္စကားက သူ ့ကိုခ်ည္ေႏွာင္ေနမိ မွာကို ေႀကာက္တယ္ေလ။ သူက ဘယ္ေတာ့မွ ကိုယ့္ကိုမခ်ည္ေႏွာင္ သလို ကိုယ္လည္း သူ ့ကို ခ်ည္ေႏွာင္ မိိိမွာ ေႀကာက္ေနတယ္ေလ။ သူနဲ ့အတူ ရွိေနရတဲ့ အခ်ိန္ေလးေတြကို သတိယရင္းနဲ့ေပါ့။ သူ ့ပံုႀကည့္ရတာ ႀကင္နာၿပီး ဂရုစိုက္တတ္တဲ့ပံု မေပၚေပမယ့္ သူက သူမတူေအာင္ ဂရုစိုက္တတ္ၿပန္တယ္။ သူက သူမ်ားလို ေႀကြေလာက္တဲ့ စကားလံုးေတြနဲ ့ေႀကြမၿပတတ္ေပမယ့္ သူ ေၿပာလာတဲ့ စကားတိုင္းက ကိုယ့္ကိုရုန္းထြက္ဖို ့ခက္ေစတယ္ေလ။ သူနဲ ့အတူ လက္ဖက္ ရည္ေသာက္ၿပီး စကားေၿပာေနရတာေတြ၊ သူနဲ ့အတူတြဲၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ရတဲ့ အခ်ိန္ ေတြ ကို သတိယေနမိတယ္ေလ။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ထိုင္တိုင္း အခါးရည္ က အစ သူပဲဂရုတစိုက္ ငွဲေပးတတ္သလို ၊ တစ္ခုခု စားၿပီဆိုလည္း အၿမဲကိုယ့္ကိုယ္ပဲဦးစားေပးတတ္တယ္ေလ။ သူ ့ရဲ ့ဂရုတစိုက္ဦးစားေပးတတ္မွဳေလးေတြကလည္း ကိုယ့္ကို သူ ့နားက ေန ရုန္းထြက္ဖို ့ခက္ေစတယ္ေလ။ ကိုယ့္ကိုယ္တိုင္လည္း သူ ့နားက ေန ရုန္းမထြက္ခ်င္တာလည္းပါပါတယ္။ ၅.၄.၂၀၁၀ ရက္ေန ့ကာ သူနဲ ့အတူ တာေမြမွာ ခ်ိန္းၿပီး မနက္စာအတူ စားခဲ့ႀကတယ္။ သူ ့ရဲ့ ပတ္စပို ့ပံုေလးရိုက္တာ ထိုင္ေစာင့္ ရင္းနဲ ့ေပါ့။ ၿပီးေတာ့ အဓိပတိ အ၀ါ နဲ့ေက်ာင္းသြားခဲ့ႀကတယ္ေလ။ သူနဲ့အတူ လိုင္းကားစီးရတာလည္းေပ်ာ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ ကိုယ့္ရဲ့ဌါန မွာ term paper သြားတင္ တယ္ေလ။ သူလည္းလိုက္ခဲ့ေပး ရွာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ ေက်ာင္းအပ္တာ လိုက္သြားတယ္။ ေက်ာင္း အပ္ တဲ့ကိစၥာ ၿပီးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား ေက်ာင္း ကင္တင္း ထိုင္လိုက္တာ ညေန (၃)နာရီေလာက္မွ ေက်ာင္းက ေန ထြက္ခဲ့ေတာ့တယ္ေလ။ ၿပီးေတာ့ ၂၀၅ ကားစီးသြားေတာ့ အရမး္ပူေနတာနဲ ့ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေကြ ့မွတ္တိုင္မွာစီးၿပီး ၂၃၁ အထူး စီးၿပီး ဘိုကေလး ေစ်းမွာ စီးၿပီး ေနၿပည္ေတာ္ရုပ္၇ွင္ ရံုကိုခ်ီတက္ ႀကတယ္ေလ။ လက္မွတ္ၿဖတ္ၿပီး ကံုးထက္ ဆိုင္မွာ ႀကက္ဆီထမင္း စားႀကတယ္ေလ။ အမွန္ေတာ့သူက ကုိယ္က လမ္းေဘး အစားအစာေတြ မစားတတ္ေတာ့ ဆိုင္ေကာင္း ေတြ ေရြးၿပီး ထိုင္ ေစတယ္ေလ။ ေနာက္မွ သူေၿပာမွ သိရတယ္ေလ။ သူက လမ္းေဘးက အစားအစာေတြ ပိုႀကိဳက္မွန္း ေနာက္မွ သိခဲ့ရတယ္ေလ။ ကုိယ္က လမ္းေဘးက အစားေတြစား တိုင္း ၀မ္းသြား ေႀကာင္းေၿပာေတာ့ သူ ့အေနနဲ ့လမ္းေဘးမွာ ေခၚထိုင္ ၿပီး ကၽြန္မ ကိုေကၽြးဖို ့ဘယ္လို လုပ္ေတာ့မလဲေနာ္။ သူနဲ ့ဆို ဘယ္ေတာ့မွ သူ ့ရဲ ့ဆႏၵ အမွန္ကိုသိရမွာ မဟုတ္ဘူးေသခ်ာတယ္ေလ ။ သူ ကိုယ့္အေပၚ ထားတဲ့ ခံစားခ်က္ကိုေတာင္ သူက ကၽြန္မ သိေအာင္ ေၿပာၿပတာ မဟုတ္ဘူးေလ။ အရမ္းလွ်ိဳ ့၀ွက္ၿပီး အၿမဲမိ်ဳ သိပ္တတ္တဲ့ သူေပါ့။ ရုပ္၇ွင္ ႀကည့္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္ သားလမ္းပတ္ေလွ်ာက္လိုက္ေသးတယ္။ ရုပ္၇ွင္ရံုမွာ ထိုင္ ရတာ ေညာင္းလို ့ေလ။ ရယ္ရတယ္ ။ အဲဒီရက္ကေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား ေခၽြးသုတ္ ၿပိဳင္ပြဲ ေရ ေသာက္ပြဲလုပ္ေနရသလို ပါပဲ။ ထင္၇ွုး နဲ ့ေရသန္ ့ဗူးေတာ့ကုန္ တာမွ ရက္စက္တယ္ေလ။ ရယ္ေနရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေပ်ာ္တယ္ေလ။ ႏွစ္ေယာက္ စလံုး အရမ္းပင္ပန္း ခဲ့ေပမယ့္ အရမ္းေပ်ာ္ပါတယ္။ သူနဲ ့အၿမဲ အဲလို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေလွ်ာက္သြားခ်င္ မိတယ္ေလ။ ဒါေပမယ့္ ဘ၀ဆိုတာ ရွိေသးေတာ့ စိတ္ဆႏၵ က ေနာက္မွ ထားရမွာပဲေလ။ ဘာပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ အဲဒီရက္အတြက္ေတာ့ သူ ့ကို ေက်းဇူးတင္တယ္ေလ။ သူ ့၇ဲ့ကၽြန္မ အေပၚ ဂရုစိုက္မွဳေလးေတြ ၊ အခ်ိန္ေပးမွဳေလးေတြ အတြက္ေပါ့။ သူ ခရီးသြားဖို ့လုပ္ထားတဲ ့ကိစၥာ အဆင္ေၿပဖို ့ဆုေတာင္းေပးရအံုးမယ္။ ၿပီးေတာ့ ေနာက္လည္းကိုယ့္ကို အခုလို အခ်ိန္ေပးႏိုင္ဖို ့ဆုေတာင္းေပးရအံုးမယ္ေလ။
သတိယတယ္..............................သူ့ကိုေပါ့။

31.3.2010

သူ ့အေႀကာင္းေလး မေရးၿဖစ္တာလည္း ေတာ္ေတာ္ ႀကာခဲ့ပါၿပီ။ သူ ့ကိုေမ့ေနလို ့လာ ဆိုရင္ေတာ့ ႏိုး လို ့ပဲေၿဖမွာပါ။ လာလုိ ့လဲဆိုေတာ့ သူ က ကၽြန္မ ကို သတိယ ဖို ့အားခ်င္မွ အားေပမယ့္ ကၽြန္မ က သူ ့ကို အခ်ိန္နဲ ့အမွ် သတိယေနခဲ့တယ္ေလ။ ဒါေတြ ကို သူ သိခ်င္မွ သိေနမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ အေ၇းမႀကီးေတာ့ပါဘူး။ အဲဒါအရာေတြ ကေပါ့။ သူ ့အတြက္ ကၽြန္မ က အေရးမႀကီးပါဘူး။ ကၽြန္မေကာင္းေကာင္း ႀကီးသိေနရေပမယ့္ သူနားမွာေနခ်င္ေနေသးတဲ ့ကၽြန္မ ရဲ ့စိတ္ကိုလည္း အံႀသေနမိတယ္ေလ။ ကၽြန္မ သူငယ္ခ်င္း ေၿပာသလို ကၽြန္မ ေတာ့ ရူးေနၿပီေလ အခ်စ္ရူးရူးေနတယ္ေလ။ သူ ့ဘ၀အတြက ္ကၽြန္မ မလို ခဲ့ပါဘူး ။ တကယ္တမ္းေတာ့ ဒါေပမယ့္ သူ ့အတြက္ ဆုေတာင္းေပးေနမိတဲ ့ကၽြန္မ ရဲ ့ဆုေတာင္းခ်က္ေလး။ မရိုးပဲ ဆန္းသစ္ေနတယ္ေလ။
အင္း.............အခ်စ္ေအာက္မွာပဲ က်ရွုံးေနေတာ့မွာပဲ။ သူ ့ကိုအရမ္းသတိယတယ္ လြမ္းတယ္။ ခ်စ္ေနမိတယ္
သူ သိေအာင္ လည္း ဖြင့္မေၿပာခ်င္ေတာ့ဘူးေလ။ သူ သိေနမွာပါ။ သူ ့ကိုသတိယ ေနတဲ့သူရွိတယ္ ဆိုတာကိုေပါ့။
ထားလုိက္ပါေတာ့ေလ။ အခ်စ္စစ္ေႀကာင့္ ရပ္တည္ခဲ့ရတဲ ့ေန ့ရက္မ်ား................ဆိုတဲ ့blog ေလးကိုေတာ့ ဆက္ေရးေနအံုးမွာပါ။
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ေပါ့။